12/13 september 80 van de langstraat
O, o, o, Hij was weer machtig, prachtig die 80.
Als doorgewinterde 80- lopers dachten wij gisteren dat we er helemaal niet nerveus voor waren. We wisten toch zeker wel wat ons te wachten stond, maar toen we dan eindelijk richting start liepen begon het toch wel een beetje te kriebelen. We kochten alvast een sticker voor ons kilometerboekje en een t – shirt. Daarna gingen we maar vast in de rij staan en ieder gaatje wat we zagen, benutten wij om stiekempjes iets verder naar voren te schuiven. Zo stonden we redelijk vooraan en konden we de grote massa bij de start gelijk achter ons laten wat heel fijn was 
omdat we daardoor gauw ons eigen tempo te pakken hadden. Links en rechts zagen we vrienden, bekenden en collega’s die ons succes wensten. Door alle drukte langs de kant lijkt het wel of het lopen vanzelf gaat. Onderweg in Elshout zagen we Bas met z’n camper staan. Hij verzorgde de leden van zijn wandelsport vereniging “De Vrijbuiters” en adopteerde ons gelijk. Wij kennen hem van de Afrikaloop die hij en wij dit jaar ook weer gaan lopen. (zie hoofdstuk Afrikaloop). Om 3.00u hadden we er alweer 38km. opzitten en hadden we de 
oostelijke lus ( Drunen, Nieuw Kuijk, Vlijmen,Haarsteeg en via Elshout terug naar Waalwijk) afgelegd en begonnen we aan de westelijke lus (Sprang Capelle, Waspik, ’s Gravenmoer, Klein Dongen, De Moer,Loon op Zand en via Kaatsheuvel) weer terug naar Waalwijk. Op het Halve Zolenpad in Waalwijk werd BB nog gebombardeerd door een,uit de boom vallende, eikel. Wij blij dat het geen kokosnoot was!! Om 5.30u waren we alweer 14km. verder en liepen we de sporthal in Waspik binnen. Hier hebben even gezeten en een kom soep genomen. Na een kwartiertje gingen we maar weer verder voor de volgende 15km. naar sporthal “de Wetering” in Loon op Zand. Het tempo ging even iets omlaag. KB kreeg wat last van verzuring maar zij sprak zichzelf 
even in stilte ernstig toe, klemde haar kiezen op elkaar en liep gelukkig weer stevig door anders hadden we nog langer moeten lopen! Op de kilometers lange Fazantenweg (vreselijk, wat een taai eind) stond gelukkig Bas weer en kregen we een bekertje cola wat onze spieren wel fijn vonden. Gelukkig doen een paar paracetemolletjes dan ook nog wonderen en de laatste 13km. werden in ijltempo afgelegd. We waren blijkbaar zo moe dat we dachten heel langzaam te lopen maar het tegendeel bleek waar. In Kaatsheuvel kwam Hans ons tegemoet gelopen en hadden we even wat afleiding zodat we voor we het wisten alweer in Waalwijk waren aan beland. Aan het eind van ons “wandelingetje” werden we ingehaald door onze mannen, kinderen en mede Bonnètjes met bloemen en bloeiende paarse hei. We moesten nog even de 
hellingproef doen, via de rode loper 
boven alle toeschouwers uit naar het 
echte eindpunt waar we onze medaille met het 5je en een oorkonde kregen. In 13.59u hebben we 80km. gelopen! Het was weer super, Het was weer prachtig, Toch was deze 5e echt onze laatste 80 (van de Langstaat tenminste)