22 t/m 24 Juni 3 daagse Sprang-Capelle

Omdat we toch al het idee hadden om weer eens iets meer dagen achter elkaar een eindje te gaan lopen, dachten we dat de 3 daagse van Sprang wel een leuk idee was om mee te beginnen. Woensdag 22 juni meldden wij ons aan bij de stand van Pro Patria op het raadhuisplein. Het beloofde zo te zien een enorme happening te worden. Er werden oranje ballonnen uitgedeeld die om 18.00u allemaal te gelijk de lucht in moesten gaan. Dit was alleen voor de schoolkinderen bedoeld maar wij voelden ( en voelen ) ons ook nog erg jong dus wij ook een ballon! Natuurlijk zijn er altijd valsspelers dus namen sommige al een voorsprong door hun ballon maar vast te laten vliegen. Even na 18.00u mochten we dan eindelijk van start. We sukkelden maar achter de autochtonen aan, want wij als allochtonen wisten echt niet waar we heen moesten. Dit probleempje zouden we de komende dagen nog vaker tegen komen. De eerste dag ging de route richting Waalwijk. We waren bijna bij het viaduct toen het begon te regenen. In Sprang was het toen al noodweer geweest en wij kregen het staartje van de bui. BB probeerde een nieuwe regenponcho aan te trekken en dat leverde een leuk worstelpartijtje op. Gelukkig bleef het die dag bij dat ene buitje. Na een stukje van de 80 in omgekeerde richting, kwamen we aan bij de rustpost. Hier werd even iets gedronken en de benen gestrekt waarna we weer verder wandelden. We wandelden Sprang-Capelle weer in en ook weer uit en via landgoed Driessen naar het Halve Zolenpad waarlangs we weer terug liepen naar Sprang. Piet regelde netjes het verkeer voor ons zodat we veilig konden oversteken. Om half 9 waren we weer terug op het Raadhuisplein en hadden we lekker gelopen.
De tweede dag meldden we ons weer netjes bij de tent en kregen onze startkaart weer. Om precies 18.00u werden de routebeschrijvingen uitgedeeld en vroegen wij maar weer welke kant we opmoesten. Na 2 keer de bocht om, waren wij het spoor al weer bijster want we liepen over de Akkerwinde en de Heggewikke en meer van dat soort straten en die stonden niet op de routebeschrijving. Gewoon maar weer achter de meute aan dus en hopen dat zij de weg wel wisten. We kregen een paar kleine regenbuitjes maar het was niet koud dus het vest ging al snel uit. Net buiten de bebouwde kom moesten we rechtsaf over een vreselijk keienpad. Het leek wel of de stenen er speciaal voor ons gestort waren, maar dat was echt niet nodig geweest. Het liep voor geen meter en vooral voor BB, die deze dag veel last had van haar kuitspier, was het geen pretje. Aan het eind van dit pad gingen we rechtsaf en kwamen we langs het huisje van de grootste keukenboer uit de omgeving. Deze keer gingen we meer richting ’s Gravenmoer en Dongen over smalle weggetjes die, helaas voor ons, veelvuldig gebruikt werden als sluipverkeer. Het leek soms wel op de A2, zo druk. Na ongeveer 7km. kwamen we bij de rust waar we een lekker appeltje kregen. Hierna wandelden we weer verder langs kuddes losgelaten schoolkinderen richting Sprang-Capelle. We waren weer om half 9 binnen. Maar het had wel wat weer moeite gekost.
De derde en laatste dag mochten we al om 17.30 vertrekken. De kortere afstanden, de 10, 5 en 3km. vertrokken steeds wat later. Deze keer wisten we zomaar waar we heen moesten. We hadden al wel gehoord dat er ergens in de routebeschrijving stond dat we links moesten maar dat, dat echt niet kon omdat we dan nooit bij de Poolsestraat zouden komen dus het beloofde weer spannend te worden. Gelukkig liepen er voor en achter ons ook mensen dus zou het allemaal wel goed komen. Een stuk van de route was tegengesteld aan de route van de vorige dag en dan ziet alles er weer heel anders uit. Ook het weer was heel anders. Zonnig en warm. De kuitspier van BB was ook weer minder pijnlijk dus het lopen ging prima. Via Kaatsheuvel ging het weer naar Sprang-Capelle waar we een stukje Halve Zolenpad namen en daarna dwars tussen de” natte slagen” doorwandelden. Uiteindelijk kwamen we weer op het fietspad uit en wandelden we naar het Evenemententerrein, waar iedereen zich verzamelden voor de laatste 3 km. achter de muziek aan. Deze feestelijke afsluiting zou om 20.00u beginnen en omdat wij om 19.30 al daar waren, zijn we maar gewoon doorgelopen naar de finish. We kregen een mooie medaille en kochten als extra beloning nog een lekker ijsje. Als we proberen nog eens een paar dagen achter elkaar te lopen, kunnen we in oktober gewoon weer 7 dagen “afrika” doen .