10 september avonturen in Baardwijkse Overlaat
Er waren eens twee Bonnettekes, BabyBonnette en KleinBonnetteke, die heel blij waren dat ze samen, na lange blessuretijd, eindelijk weer eens meer dan 10km. konden gaan lopen. Vanmiddag trokken zij dan ook blijmoedig de wandelschoenen aan en vertrokken, ondanks een paar spettertjes regen richting Baardwijkse Overlaat. Het plan was om door het natuurgebied de pijltjes te volgen richting Drunen en daar een rondje om de afgraving te doen. Als ze dan dezelfde weg weer terug zouden lopen was dat vast wel meer dan 10km. Dus niet! Het zou zo maar iets van 8 km. worden en dat was, ondanks de wat meer gestaag vallende regen toch echt te weinig. 
De beide Bonnettes besloten daarom maar het koeienpad te 
volgen rond het Lange Wiel. Soms waren ze het spoor een beetje bijster maar dan zagen ze weer een koeienvlaai en wisten ze dat het nog steeds goed 
was……..alhoewel, het pad leek steeds minder op een pad, maar van opgeven of teruggaan hadden de dames nog nooit gehoord en dat gebeurde dan ook niet. Met het water steeds aan de rechterhand vervolgden zij hun route over omgevallen bomen heen of er onder door. Ieder keer weer blij als er weer een vlaai lag want waar koeien kunnen lopen, kunnen zij het ook. Bijna op het eind liepen de twee dan toch tegen het water aan en konden zij echt niet door. 
Natuurlijk probeerden ze het wel door van graspol naar graspol te balanceren in de hoop dat het toch zou lukken maar helaas, het water was te breed, te diep en te nat. Hier zijn geen foto’s van omdat beide armen nodig waren om het evenwicht te bewaren. Jammer, maar toen moesten de meisjes toch echt weer terug via de polletjes om een omtrekkende beweging om het water te maken terwijl ze er bijna waren. Aan het eind van het rondje om het water wachtte hen nog een ‘zware’ beproeving. Het pad werd gebarricadeerd door een prikkeldraadversperring. Zouden ze nu toch helemaal terug moeten sjouwen?? Nee, natuurlijk niet! Na even wikken en wegen besloten de dames er onderdoor te 
kruipen en wat stond er op het bordje aan de andere kant??........... Tja, dat was dus een staaltje onbedoelde burgerlijke ongehoorzaamheid. De Bonnettekes werden hiervoor natuurlijk direct gestraft want door deze avontuurlijke tocht was het een beetje langer gaan duren dan gedacht en was het opgehouden met zachtjes regenen. Als een stelletje verzopen katten kwamen zij na 11km. en 2 en een half uur weer aan bij BabyBonnette waar de koffie wel even heel erg lekker smaakte. Het mocht dus eigenlijk niet maar ze hebben wel een super mooi stukje ongerepte natuur gezien.