23 januari Nunspeet


2010-01-232010-01-23Vanmorgen om kwart voor 7 rolde Baby Bonnette al binnen bij KleinBonnetteke en kort daarna kwamen ook Oetelbonnette en MMetje aan in ’t Mèèuwese’. We laadden snel alle spullen in de auto, hezen onszelf er ook in en vertrokken naar Nunspeet. Hier gingen wij de Midwintersnertwandeling lopen. Deze tocht wordt jaarlijks georganiseerd om geld bij elkaar te krijgen voor het onderhoud van Molen de Duif. We konden snel inschrijven en stonden nog even in de rij voor het toilet maar om kwart voor 9 gingen we dan toch echt van start. In het begin moest er weer veel bij gepraat worden want na De Efteling hadden we elkaar niet meer gesproken. Al wandelend en pratend namen we de hele breedte van 2010-01-23de weg in gebruik en vonden we dat de “snelle Jelle’s” maar tring moesten roepen als ze 2010-01-23voorbij wilden. Voor we het bos indoken liepen we door een 2010-01-23aantal straten van Nunspeet wat minder leuk was maar daarna gingen we dan toch echt de bossen in en werd het al leuker. Het ging over smalle bospaadjes, bredere zandwegen en smalle klinker - en asfalt weggetjes langs oude boerderijtjes en 2010-01-23kleine boerengehuchtjes. Precies op de helft van de tocht, na 10km. kregen we een heerlijke kom erwtensoep en kwam Jaap speciaal even het erf op lopen om ons te groeten. Jaap loopt altijd rustig door en wij lopen hem bij verschillende tochten dan ook altijd wel een paar keer achterop. Na de soep liepen we weer 2010-01-23door. Soms moesten we over een slagboom wat de stoere meiden onder ons deden en de slimme meid (het watje:))mooi niet deed omdat ze er prima omheen kon. Na ruim 15km. werd de route jammer genoeg een 2010-01-23heel stuk minder. Vanuit het bos kwamen we op het fietspad langs de provinciale weg richting Nunspeet . Dus …….. na de gezonde frisse lucht moesten we de laatste kilometers uitlaatgassen snuiven. Niet prettig, niet leuk en dodelijk saai. We kunnen dan ook gerust zeggen dat het een beetje een anti climax was. Maar ja, we kunnen het niet altijd treffen. Volgende keer hebben we vast weer een supertocht en ondanks het eindstuk hebben we verder weer veel gelachen en plezier gehad en hebben we ook de mindere zaken weer met elkaar kunnen delen.