6 februari Breda
Na vanmorgen een poosje krabben om de autoruiten te ontdoen van aangevroren mist, reden we door dezelfde mist voorzichtig naar Breda om daar een wandeling te gaan maken van 25km. Bij het uitstappen, merkten we dat het op de parkeerplaats en de weg naar het startpunt spiegelglad was dus dat beloofde wat! Gelukkig bleef het hierbij en hebben we verder geen last gehad van glijpartijen. Al snel waren we Breda uit en wandelden we langs een mooi landhuis naar het riviertje de Mark en daarna doken we al snel de bossen in. Door de dooi van de afgelopen dagen stonden de greppels en beekjes langs de paden vol met water en waren er niet zoveel mogelijkheden om even van de route af te wijken om een sanitaire stop te houden. Achter een grote omgevallen boom met grote wortelkluit kon het uiteindelijk toch, tot grote opluchting van BB. Een eindje 
verder bij een grote boom die midden op het pad stond, wilden we een foto maken van ons tweeën, maar werden ingehaald door Bas en Hennie waarna het spontaan een foto van ons 
vieren werd. Tot de eerste wagenrust wandelden we gezamenlijk verder en kon er weer even bijgepraat 
worden. Na de wagenrust waar de andere Vrijbuiters stonden te wachten, liepen we samen weer verder. Nu niet meer zoveel door het bos maar langs soms behoorlijk drukke wegen en een mooi fietspad langs de Mark. 
We hebben heel wat foto’s gemaakt van het “ wijdse” uitzicht dat we hadden:). In Galder was de eerste controlepost waar we stempelden 
en daarna wandelden we weer verder langs leuke en minder leuke wegen. Het was verbazend om te zien hoeveel automobilisten geen verlichting voerden bij deze, toch redelijk, dichte mist. Het maakte de route een beetje gevaarlijk omdat we door de bomen langs de kant elkaar minder snel zagen. Na een aantal km. langs de weg kwamen we dan toch weer op het fietspad langs de Mark en liepen we achter “De Klokkenberg” langs naar Ulvenhout, wat we een paar keer in en uit zijn gelopen op weg naar de tweede wagenrust waar we een lekker appeltje kregen. Nu begonnen we aan de laatste kilometers. We kregen na een 2km. nog een controlepost en daarna ging het echt op de finish aan. Bijna aan het eind van 
de tocht kreeg BB nog een sms-je van Mmetje. Zij en haar vriendin Betty waren ook aan de wandel bij Breda en waren gearriveerd bij het laatste rustpunt en vroegen zich af of wij daar al geweest waren en ja, dat waren we. Jammer, we hebben elkaar dus niet gezien maar dat halen we later wel weer in. Aan het eind van de tocht kwamen we tot de conclusie dat we weer lekker gelopen hadden alleen niet bij Breda maar bij ‘Ut Kielegat’, dat de tocht voor de verandering weer eens een paar km. langer was en dat we wel eens leukere routes gelopen hebben maar ……. het kan ook niet altijd helemaal naar ons zin zijn.
Volgende week gaan we naar Wezep. Hebben we nu al zin in.