2008-06-28 Heinekentocht
Deze keer 2 aparte verhaaltjes vanwege de verschillende kilometers
Zaterdagmorgen, en de wekker liep vroeg af. We zouden vandaag de Heinekentocht van 30 km gaan lopen. De Oetelse Bonnet samen met mij, wat natuurlijk hartstikke aardig was want zelf loopt ze allang de 40 km! Vrijdagavond natuurlijk mijn broodje, krentenbollen, drinken en niet te vergeten de komkommer in hapklare brokken al klaargelegd in de koelkast. ’s Morgens vroeg moet je niet te veel na hoeven denken! Ik reed op tijd weg en dat was maar gelukkig want ik moest toch even zoeken. Een zijstraat van de Rietvelderweg aan de rechter kant alleen vergat Bregtje dat ik niet uit Den Bosch kwam maar van de A59. Na één keer heen en weer gereden had ik het dan toch gevonden en precies om 7.40 uur was ik ingeschreven, thee gedronken en dus startklaar. Maar waar bleef onze Bosche wandelaarster? Voor haar was het notabene een thuiswedstrijd. Toch maar even bellen, en wat denk je? El, ik kan het niet vinden! Toch wel leuk dat ik het aan een inwoonster uit Den Bosch uit moest leggen hoe zij op een afspraak in Den Bosch moest komen. We starten uiteindelijk een kwartier later dus dat viel nog mee. Mijn beide voeten waren goed ingetaped door twee andere Bonnettekes en ik was benieuwd hoe dat zou gaan. Jammer dat het weer wel erg vochtig was want er bleef steeds nattigheid vallen. De eerste 10 km gingen als een speer, we hadden er een flink tempo in en schoten lekker op. Maar na deze afstand wordt het tijd om mijn voeten te masseren omdat ik links 2 dooie tenen krijg en rechts kramp, maar met 10 minuten pauze is dat alweer opgelost en kan ik er, met een beker 
koffie, weer 10 km tegenaan. 
De route was wisselend, er waren mooie stukken (grootste gedeelte) bij maar af en toe ook saai, waarbij je op het fietspad moest lopen naast een verkeersweg. Wel was de route goed aangegeven, hoewel............................Drie heren die ons wilden passeren vroegen aan ons: lopen jullie ook de 40? En wat bleek, ze hadden zo lopen kletsen dat ze de verkeerde afslag genomen hadden, terwijl er heel duidelijk halverwege op stond: hier splitst de 40 km zich van de 30 km. Hoezo mannen slim, Ik vroeg nog: hoe verklaren jullie dat thuis nu jullie veel vroeger terug zijn? Wij zijn helemaal niet vroeger thuis, daar verzinnen we wel wat op! Ja, ja, De pauze bij 21 km was voor mij weer zeer welkom, schoenen uit en masseren maar. We hebben bij een hele leuke theetuin zalige cappuccino gedronken, maar ik weet niet eens meer of dat bij 21 of 26 km was. Zou dat toch de vermoeidheid zijn? Eerlijkheidshalve moet ik wel even vermelden dat mijn loopmaatje wel heel probleemloos en makkelijk liep. Het kostte mij iets meer moeite, maar ik had dan ook nog nooit van mijn leven 30 km gelopen!!! Het laatste stuk was meer iets van: verstand op nul en blik op oneindig en doorlopen met die hap en eerlijk is eerlijk ik was hartstikke blij dat ik er was. Als je dan je medaille hebt ontvangen en even hebt gezeten, lijkt je wel een oud wijf als je weer overeind komt. Maar eenmaal thuis, gedoucht en met elkaar een Kriekje gedronken, ziet de wereld er weer heel anders uit en een paar uur later is al het leed geleden en lopen we weer soepel als een hinde achter de stofzuiger! We zijn weer een medaille en een ervaring rijker en hebben bij de gezamenlijke maaltijd aan het eind van de dag weer volop plannen kunnen maken voor onze uitdaging: DE 4-DAAGSE in Nijmegen! Want dat is het doel waar naar wij streven!!
De Gastbonnet
Vanmorgen om kwart voor 7 kwamen 4 bonnettekes vanuit 2 verschillende richtingen naar ’s Hertogenbosch om daar te starten voor de laatste 40km. oefentocht. Nog maar 2 weken en dan gaat het grote avontuur beginnen! Bij MMetje begint het “schoolreisjes” gevoel al behoorlijk te kriebelen en ook de anderen hebben last van een gezonde spanning. We waren blij elkaar weer te zien want dat was al weer even geleden. Druk kletsend vertrokken we om 5 over 7 dwars door Den Bosch naar de Bossche Broek. Jammer genoeg bleek al na een paar km. dat een behoorlijke verkoudheid onze Baby goed dwars zat en haar af en toe benauwde momenten bezorgde. Gelukkig was ze zo verstandig om dan toch maar te kiezen voor de 30. SB die ook een “beetje” last had van onwillige onderdelen ging samen met onze Baby verder met de 30 en MMetje en KB gingen door met de 40. Deze 2 waren zo sociaal dat ze nog wel 250m x-tra meegelopen hebben met de andere 2. En die zelfde 250m dus ook weer HELEMAAL terug moesten. Bij iedere post moest er natuurlijk weer een sanitaire stop ingelast worden maar dat zijn de goede momenten voor wat rek en strek oefeningen. De route ging wel vaak langs de weg over fietssuggestiestroken en dat dan ook nog telkens 
een aantal km. achter elkaar. Dit vonden we nogal saai. Op ong. 30km. zijn er een paar paracetemolletjes in gegaan en bij Vught hebben we op een terrasje heerlijke tomatensoep met stokbrood gegeten waarna we de laatste kilometers 
gingen als een speer. We gingen zo snel dat we zelfs mensen die een kwartier voor ons vertrokken vanaf het terras, op de Helftheuvelweg nog inhaalden. Dit tot grote vreugde van MMetje. (ik denk dat er stiekem redbull in haar soep was gedaan). De tocht op zich was dan wel niet zo leuk, maar we hebben wel heel goed gelopen en dat zonder al te veel schade aan de onderdaantjes en met na afloop een prachtige medaille. Na afloop van de tocht hebben we 
BB en SB op gepikt in Waalwijk en zijn we bij onze Gastbonnette, die samen met Oetelsbonnetje ook 30 heeft gelopen ( kei goed joh ) gaan napraten, Kriekje erbij en daarna heerlijk gegeten. We zouden op tijd naar huis gaan maar ja, met 6 meiden bij elkaar wil dat niet echt lukken. Het was weer geweldig!
Nog 2 weekjes en dan……………
KleinBonnetteke